บทที่ 45

โซฟีจับจ้องใบหน้าของอเล็กซานเดอร์ไม่วางตา เฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของเขาอย่างระมัดระวัง

ดวงตาของเขาวาบประกายไม่พอใจเมื่อเธอสัมผัส แต่เขาก็ไม่ได้แสดงออกมาให้เห็นภายนอก เขาเพียงแค่ชักมือกลับอย่างสบายๆ ทำทีเป็นว่าไม่ได้สังเกตเห็นอะไร

เธอไม่ได้เซ้าซี้ต่อ และค่อยๆ สอดการ์ดใบนั้นลงในกระเป๋าถืออย่างเงียบๆ

“จ...