บทที่ 47

โซฟีโน้มตัวเข้ามาใกล้อย่างกะทันหัน อเล็กซานเดอร์ถอยหลังตามสัญชาตญาณ แต่ก็ถูกเธอคว้าแขนไว้

“ฉันเวียนหัวค่ะ” เธอบอก “ฉันอาจจะสมองกระทบกระเทือนเล็กน้อยจากที่หัวไปกระแทกมาก่อนหน้านี้”

“ให้ผมช่วยหาที่พักให้นะครับ” เขาพลิกมือมาประคองแขนเธอ มองลงมาด้วยความเป็นห่วง

เอมิลี่ซึ่งยืนอยู่บนบันไดเลื่อนชั้นที่ส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ