บทที่ 60

อเล็กซานเดอร์ไม่ค่อยพูดมากนัก แต่เมื่อใดก็ตามที่เขาพูด วาจาของเขามักจะเชือดเฉือนเสมอ

แม้กระทั่งตอนนี้ เขาก็ไม่คิดจะปรานีเธอ

ใบหน้าที่ซีดขาวอยู่แล้วของเอมิลี่ยิ่งซีดเผือดลงไปอีก เธอแลดูโซซัดโซเซจนราวกับจะล้มลงได้ทุกเมื่อ

ลูกอมเม็ดหนึ่งถูกยัดเข้าปากเธออย่างกระด้าง “เก็บมารยาของเธอไว้เถอะ ต่อให้เธอเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ