บทที่ 31 31 ค่อย ๆ

“กินข้าวหน่อย เดี๋ยวไม่มีแรงนะ” ฉันเดินมานั่งข้างๆฮอลล์ที่ตอนนี้ดูอ่อนแอลงมาก

เขาไม่ได้ร้องไห้ให้ใครเห็นนอกจากฉัน เกือบอาทิตย์ตั้งแต่คุณป๊าเสีย ฮอลล์ก็เก็บตัวเงียบ ไม่พูดกับใคร กับฉันก็นอนกอดไว้แน่น และพูดพร่ำว่า ‘อย่าทิ้งฮอลล์นะ ฮอลล์เหลือแค่จิวรู้ไหม’

เขาพูดบอกฉันทุกวันหลังจากที่คุณป๊าเสีย พวกพี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ