บทที่ 17 ข้อเสนอ ของวายุ

ณ.สนามบิน

วายุ

ผมมาส่งลมหนาวไปญี่ปุ่น ผมมองลมหนาวที่ยิ้มเศร้าๆ มาทางผม ลมหนาวตอนนี้ดูโทรมมาก ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเธอแอบนอนร้องไห้ทุกคืนนะ เพราะไอ้เวรนั้นคนเดียว

"พี่ยุ ลมหนาวไปก่อนนะคะ"

"อยู่คนเดียวได้แน่นะ "

ผมใช้มือลูบหัวเธอก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"อยู่ได้สิ ทำยังกับที่ผ่านมาลมหนาวไม่ได้อยู่คนเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ