บทที่ 102 ตอนที่102

คฤหาสกิจโภชัย...

สามวันต่อมา..

07:00น.

เจ้านาง พรรณนิชา....

“คุณพ่อคะคุณแม่ขา^_^”ทันทีที่ฉันเดินพ้นประตูห้องนั่งเล่นมาได้ก็ตะโกนเรียกสุดที่รักของฉันทั้งสองคนด้วยความคิดถึง นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้กลับบ้านเพราะอีบ้าดังน่ะสิ มันลากฉันไปเฝ้ามันอัดเพลงอะไรของมันก็ไม่รู้ นี่ยังไม่เสร็จน่ะ เดี๋ยวเหลือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ