บทที่ 5 ตอนที่5
โรงเรียนSS SCHOOLนานาชาติ
08:00น.
เจ้าหญิง อัยย์ญาดา...
“เจ้าหญิงอรุณสวัสดิ์ครับ^_^”
“หวัดดีคร๊าบเจ้าหญิงแสนสวย^_^”
“ไม่เจอเป็นเดือนสวยขึ้นอีกแล้ว^_^”
“สุขสันต์วันเปิดภาคเรียนครับ”
“หวัดดีค่ะทุกๆคน สุขสันต์วันเปิดภาคเรียนเหมือนกันค่ะ^_^”ฉันเอ่ยขึ้นทักทายเพื่อนๆในโรงเรียนกลับ ฉันจะเจอคำทักทายแบบนี้ทุกวันตั้งแต่วันแรกที่ย้ายเข้ามาเรียนที่โรงเรียนนี้ตอนมัธยมปลายปีแรกจนตอนนี้ปี3แล้ว ฉันก็ยังคงได้รับคำทักทายของเพื่อนๆผู้ชายในโรงเรียนเหมือนเคย ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่หรือรุ่นน้องหรือรุ่นเดียวกัน พวกเขาจะมารอรับฉันที่ทางเข้าประตูโรงเรียนทุกวัน โดยรอให้รถของพี่ชายขับออกไปจนพ้นประตูโรงเรียนแล้ว
“ปีนี้เจ้าหญิงอยู่ห้องเอเหมือนเดิมแน่เลย”เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเมื่อฉันเดินเข้าโรงเรียนมา
“ไม่รู้เหมือนกันเราอาจจะห้องดีก็ได้นะ”ฉันตอบเขาไปและทุกๆทีที่ฉันเดินไปทางไหนก็จะมีผู้ชายเดินตามเป็นขบวนแบบนี้ทำให้ฉันค่อนข้างที่จะมีเพื่อนผู้หญิงเข้ามาทำความรู้จักฉันเยอะเหมือนกันและฉันก็รู้จักผู้หญิงในโรงเรียนนี้ทุกคน เพราะพวกเธอเข้ามาทำความรู้จักกับฉันก่อน
“เจ้าหญิง!!”เสียงเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจที่นำ้เสียงคุ้นหูฉัน ทำให้ฉันยิ้มกว้างอย่างดีใจและรับหันไปตามเสียงเรียกชื่อฉันทันที
“มินิ^_^”ฉันเอ่ยชื่อเพื่อนรักของฉันขึ้นเมื่อเธอกำลังยืนโบกมือให้ฉันอยู่ที่หน้าตึกเรียน ฉันไม่รอช้ารีบเดินไปหาเธอ เธอก็รีบวิ่งเข้ามาหาฉัน
พรึบ
“คิดถึงมาก^_^”ฉันเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเราสองคนโผล่เข้ากอดกันด้วยความคิดถึง มินิเองก็กอดฉันแน่นมากเหมือนกัน
“คิดถึงเจ้าหญิงมากกว่าอีก”มินิเอ่ยขึ้น และเราสองคนก็ผละออกจากกัน
“เจ้าหญิงอยู่ห้องเอ^_^”มินิเอ่ยบอกฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ฉันก็ยิ้มให้เธอและเราสองคนก็ยื่นมือไปจับมือกัน
“แล้วมินิล่ะอยู่ห้องเดียวกันกับหญิงรึป่าว?”ฉันเอ่ยถามมินิไป เธอก็ยิ่งยิ้มกว้างมากกว่าเดิมเพราะเมื่อปีที่แล้วมินิกับฉันเราได้อยู่คนละห้องกัน มินิได้อยู่ห้องบีส่วนฉันอยู่ห้องเอ โรงเรียนของเราจะคัดแยกเด็กเก่งกับเก่งอยู่ด้วยกันและห้องเอก็มักจะมีแต่เด็กเรียนทั้งหมด
“ใช่จ๊ะ ปีนี้เราได้อยู่ด้วยกัน^_^”
“เย้ๆๆหญิงดีใจที่สุดเลย^_^”เราสองคนหัวเราะกันและจับมือกันและกระโดดหมุนไปรอบๆด้วยความดีใจ เสียงโห่แซวของหนุ่มๆก็พากันร้องละงมไปหมด
“ไม่ต้องตามมาแล้วจ๊ะ!!”มินิหันไปเอ่ยสั่งพวกเด็กผู้ชายที่อยู่ข้างหลังฉันทันทีเมื่อพวกเขากำลังจะทำท่าเดินตามฉันกับมินิขึ้นไปยังดึกหรู พวกผู้ชายพากันหยุดทันทีตามคำสั่งของมินิ ดึกนี้บรรจุห้องเรียนนักเรียนปีสุดท้ายไว้ทั้งหมดและดึกนี้เป็นตึกAมีทั้งหมดสามชั้นห้องเอจะอยู่บนสุดและต่อด้วยห้องบีต่อไปจนถึงห้องเอฟคือห้องสุดท้ายของชั้นเรียน ห้องเอจะบรรจุเด็กหัวกระทิห้องบีจะบรรจุเด็กที่รวยและลองลงไปเรื่อยๆตามลำดับคะแนนของนักเรียนจากการสอบวัดห้อง ที่ฉันมาเรียนที่นี้เพราะคุณพ่อเห็นว่าเด็กที่นี้เขาคัดเด็กเก่งกับเก่งไว้ด้วยกันห้องเอของฉันปีนี้มีนักเรียนทั้งหมดยี่สิบคนเป็นลูกของพวกคนมีเงินทั้งหมดเพราะค่าเทอมที่นี้แพงมากระดับหกหลักกันเลยทีเดียว ห้องเรียนหรูติดเเอร์มีล็อคเกอร์อยู่ทางเข้าห้อง
“ว้าว ห้องเอที่ฉันใฝ่ฝัน^_^”มินิเดินนำหน้าฉันเข้าไปพลางถอดเสื้อสูทไปด้วย ฉันก็ยิ้มขำกับท่าทางของเธอ
“ปีนี้ฉันได้อยู่กับเธอแล้วเจ้าหญิง”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อฉันเดินเข้ามาในห้องก็พบกับเด็กนักเรียนผู้ชายที่สวมเครื่องแบบของโรงเรียนฉันแต่ไม่ค่อยถูกระเบียบเพราะกระดุมสองเม็ดบนถูกปดเสื้อเชิ้ตหลุดออกจากกางเกงนักเรียนลายสก๊อต
“ขุนเขา?”ฉันเอ่ยชื่อของเขาด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาและความสงสัยเต็มไปหมด เขามาทำอะไรที่นี้กันนะ?
“นายมาทำอะไรที่นี้ห้องนี้?”มินิเดินมุ่งตรงไปยังโต๊ะนั่งเรียนของขุนเขาทันทีและพร้อมกับเอ่ยถามคำถามที่ฉันเองก็สงสัยว่าเขามาทำอะไรที่ห้องเรียนนี้
“ก็ฉันอยู่ห้องนี้”ขุนเขาไหวไหลเล็กน้อยพลางตอบมินิไปด้วยท่าทางกวนโอยสุดๆแต่สายตาของเขาจับจ้องมาที่ฉันตลอดเวลา ฉันก็กลืนน้ำลายดังอึกใหญ่ อย่าบอกน่ะว่าเขาอยู่ห้องเดียวกับฉันจริงๆน่ะ
“มั่ว นายจะมาอยู่ห้องนี้ได้ยังไงตั้งแต่ฉันเรียนที่นี้มาฉันเห็นนายอยู่ห้องเอฟมาตลอด!”มินิพูดขึ้นด้วยสัหน้่และนำ้เสียงที่บ่งบอกว่าเธอไม่เชื่อเขา ฉันก็พยักหน้าเห็นด้วยกับมินิ
“เอ้า เเล้วทำไมอ่ะ ปีนี้ฉันดั้นสอบติดห้องเออ่ะมินิ ไม่ทราบว่าเธอมีปัญหาอะไรกับฉันมากป่ะ?”ขุนเขาเอ่ยขึ้นพลางยักคิ้วใส่มินิ ฉันเองก็ทำตาปริบๆและค่อยๆเดินย่องๆไปยังโต๊ะเรียนที่อยู่หน้าสุดติดจอมอมิเตอร์ขนาดใหญ่ทันทีและวางกระเป๋าที่ฉันสะพายมาบางลงที่ใส่กระเป๋าข้างๆโต๊ะเรียน
“ไม่อยากจะเชื่อเลย”มินิเอ่ยพึมพำๆและเดินมายังโต๊ะเรียนข้างๆฉัน
