บทที่ 7 ตอนที่7
“คนไข้ครับ”เสียงนุ่มทุ้มละมุนของผู้ชายดังขึ้นทำให้ฉันตกใจสะดุ้งรีบขยับตัวหนีและหันไปมองเขาทันที
“คะคุณหมอมีอะไรเหรอคะ?”ฉันที่หันไปก็พบกับผู้ชายในชุดกาวน์สีขาวสะอาดหน้าตาดูดีและดูภูมิฐานและที่สำคัญเขาหล่อจัง
“ขอโทษนะครับ ยินดีที่จะตรวจภายในไหมครับ?”คุณหมอเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันเบิกตาโตขึ้นรีบหุบขาตัวเองทันที
“เจ้าหญิงไม่ได้เป็นอะไรนะคะคุณหมอ เจ้าหญิงแค่มารอพี่ชาย”ฉันบอกคุณหมอไปอย่างไวด้วยน้ำเสียงร้อนรนทำให้คุณหมอยิ้มขำกับท่าทางของฉัน
พรึบ
“ลองตรวจสักนิดไม่เป็นไรหรอกครับ ผมยินดีตรวจให้ฟรี^_^”คุณหมอเอื้อมมือมายันกับพนังโซฟาที่ฉันนั่งและโน้มตัวเข้ามาหาฉันทำให้ใบหน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันจนฉันได้กลิ่นลมหายใจหอมๆของเขา หัวใจของฉันเต้นระรัวเร็วอย่างบ้าคลั่งเหมือนหัวใจกำลังจะหลุดออกมา
“แต่ว่า”ฉันพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงติดขัดทำให้คุณหมอยื่นใบหน้าขาวๆของเขาเข้ามาใกล้ฉันมากกว่าเดิม ทำให้ฉันหลับตาปี๋จิกเล็บเเน่นด้วยความตื่นเต้น
“ลองสักนิดเถอะครับไม่เสียหายอะไร”เขากระซิบเสียงแหบพร่าที่ข้างหูฉัน
“เด็กๆรุ่นหนูเขาก็มาตรวจกันเยอะแยะไป”คุณหมอยังคงพูดต่อทำให้ฉันใจดีสู้เสือเอื้อมมือทั้งสองข้างไปดันหน้าอกของคุณหมอให้ออกไปห่างจากฉัน และก็เป็นผลคุณหมอยอมถอยห่างออกไปจากฉัน เขายืนตัวตรงเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงสีดำผ้าเนื้อดีและมองจ้องมาที่ฉัน
“วันนี้โปรโมชั่นเลยนะ ตรวจฟรี^_^”คุณหมอเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มพิฆาตใจนั่นยิ่งทำให้ใจดวงน้อยๆของฉันเต้นรัวเร็วมากขึ้นกว่าเดิม
“คนไข้เป็นโรคหัวใจเหรอครับ?”คุณหมอชำเลืองสายตามองตำ่ลงมาที่หน้าอกของฉันที่ตอนนี้ฉันยื่นมือมากุมหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองอยู่
“ป่ะป่าวค่ะ”ฉันเงยหน้าขึ้นไปตอบคุณหมอ เขาก็ยิ้มมุมปากให้ฉันและผายมือเชื้อเชิญให้ฉันเดินตามเขาไป
“ลองไปคุยกันที่ห้องตรวจดีกว่าครับ”
“แต่ว่า”ฉันกำลังจะเอ่ยปฏิเสธคุณหมอแต่ดูเหมือนเขาจะไม่มีทางยอมแน่ๆฉันเลยต้องจำใจลุกขึ้นยืนและเดินตามเขาไป ฉันแอบลอบมองแผ่นหลังกว้างไหล่กว้างของเขา
“คุณหมอแทน สวัสดีค่ะ^_^”
“สวัสดีครับ^_^”
ตลอดทางเดินต่างมีพยาบาลสาวพากันหยุดยืนและยกมือไหว้สวัสดีคุณหมอตลอดทาง ดูเหมือนคุณหมอเขาจะชื่อคุณหมอแทนนะ ชื่อเพราะจัง^_^
“เชิญครับ^_^”คุณหมอเอ่ยขึ้นเมื่อเราสองคนมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าบานประตูสีขาวฉันก็มองหน้าเขาและทำตาปริบๆที่ตอนนี้คุณหมอเปิดประตูให้ฉันและเอ่ยให้ฉันเข้า
“ค่ะ”ฉันพยักหน้าเข้าใจและยอมเดินเข้าไปในห้อง ก็พบว่าห้องนี้เป็นห้องสำหรับตรวจภายในจริงๆด้วยและดูเหมือนเมื่อกี้จะมีป้ายบอกว่าแผนกสูตินารีเวชด้วยนะ
“ถอดกางเกงชั้นในด้วยครับ”คุณหมอเอ่ยขึ้นเมื่อฉันยังคงมองสำรวจไปรอบๆห้องเครื่องมือที่นี้ทันสมัยมากพอๆกับที่โรงพยาบาลของคุณพ่อของฉันเลยและดูเหมือนที่โรงพยาบาลนี้จะเป็นคู่แข่งของโรงพยาบาลคุณพ่อฉันน่ะ ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจโรงพยาบาลที่คุณพ่อกับคุณแม่คุยกันเมื่อหลายวันก่อน
“คะ?”ฉันหันไปเอ่ยถามคุณหมอด้วยความไม่เข้าใจ คุณหมอก็ค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน
“ก็คุณคนไข้สนใจตรวจภายในกับผมไม่ใช่เหรอครับ ถ้าจะตรวจก็กรุณาถอดกางเกงชั้นในออกด้วยครับ^_^”คุณหมอเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงนุ่มนวลและแววตาที่หวานหยดย้อยของเขากำลังทำให้หัวใจของฉันอ่อนระทวย
“จะดีเหรอคะ น้องหญิง”ฉันเอ่ยขึ้นเบาๆใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา คุณหมอก็หันมามองหน้าฉัน
“หรือว่าอยากจะให้ผมถอดให้^_^”คุณหมอเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงทะเล้นและเเววตาที่จ้องมองไปยังเบื้องล่างของฉัน
“ไม่เป็นไรค่ะ น้องหญิงถอดเองได้”ฉันตอบคุณหมอไปและยืนรอให้เขาหันไปทางอื่น แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมหันไปเลยเพราะเขาเอาแต่จ้องมองฉัน
“คุณหมอช่วยหันไปทางอื่นก่อนได้ไหมคะ?”
“อ๋อ ได้ครับไม่มีปัญหา^_^”คุณหมอเอ่ยขึ้นและเขาก็รีบหันหลังให้ฉันเดินไปเตรียมอุปกรณ์มาตรวจภายในของฉัน ฉันก็ค่อยๆเอื้อมมือไปจับขอบกางเกงชั้นในและค่อยๆถอดกางเกงชั้นในออกจากของสงวนของฉัน ซึ่งฉันเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่
“เสร็จแล้วขึ้นเตียงนอนเลยครับ”คุณหมอเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันรีบเก็บแพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวของฉันใส่กระเป๋ากระโปรงนักเรียนทันที
“ค่ะ”ฉันตอบเขาไปและค่อยๆเดินไปยังเตียงนอนของคนไข้และค่อยๆขึ้นไปนั่งและล้มตัวลงนอนบนที่นอน คุณหมอค่อยๆเดินมาหาฉัน
“ยกขาขึ้นครับ”คุณหมอหยุดยืนตรงปลายเตียงและเอ่ยขึ้น ฉันก็ค่อยๆยกขาขึ้นตามคำสั่งของเขา
“อ้าครับ”คุณหมอเอ่ยขึ้นอีกฉันก็ยันขาขึ้นและค่อยๆอ้าขาทั้งสองข้างออกจากกัน เขาเป็นคุณหมอเขาคงไม่คิดที่จะลวนลามฉันหรอกนะ เพราะคุณแม่มักจะบอกฉันว่าพวกคุณหมอมีจรรยาบรรณ และคุณหมอคนนี้ก็เป็นนายแพทย์
นายแพทย์ ธนาธิป กิจโภชัย
หัวหน้าแผนกสูตินารีเวช
“อย่าเกร็งนะครับ”คุณหมอเอ่ยขึ้นทำให้ฉันละสายตาจากโต๊ะทำงานที่มีป้ายชื่อของแพทย์เจ้าของโต๊ะถูกวางอยู่
“ค่ะ”ฉันเอ่ยขึ้นเอามือทั้งสองข้างมาวางบนหน้าท้องของตัวเองและค่อยๆผ่อนลมหายใจเข้าออกอย่างช้าๆ
“อ๊ะ!”ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจที่อยู่ดีๆสัมผัสอบอุ่นของอะไรสักอย่างสัมผัสลงมาบนกลีบกุหลาบของฉันอย่างแผ่วเบาแต่ฉันไม่เคยมาแก้ผ้าต่อหน้าใครเลย ฉันเคยไปตรวจภายในแต่คุณแม่เป็นคนตรวจให้เพราะเวลาฉันมีประจำเดือนที่ไรมักจะปวดท้องจนไปเรียนไม่ไหวทุกทีเลย
“ขอโทษครับ”คุณหมอเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรค่ะ”ฉันตอบคุณหมอไป
“ผมขออนุญาตทำต่อนะครับ”
“ค่ะ”
“เคยไปตรวจภายในที่ไหนมาก่อนรึป่าวครับ?”
“เคยค่ะแต่คุณแม่เป็นคนตรวจให้ค่ะ”
