บทที่ 84 ความรักตั้งถิ่นฐานในสุสาน

“ไม่ต้องกังวลหรอก เดี๋ยวก็ถึงแล้ว ฉันไม่ได้จะเอาเธอไปขายซะหน่อย” เจมส์เอ่ยปลอบโดยไม่สบตาเอมิลี่ มือของเขาคันยุบยิบอยากจะเอื้อมไปสัมผัสเธอ

เขาหลงใหลในตัวเอมิลี่อย่างถอนตัวไม่ขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรือนผมหยิกฟูดูเป็นธรรมชาติหรือริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอ แต่เขาทำตามใจตัวเองไม่ได้

ให้ตายสิ!

ไม่นานรถก็แล่นมาจ...