บทที่ 33 กักขัง

รวงข้าว

“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่วย” คุณพายุที่เดินมานั่งที่ปลายเตียงหันมาพูดกับฉัน

“อยู่กับคนอย่างคุณแบบนี้ก็ดีสุดแล้ว” ฉันตอบเสร็จก็เบือนหน้าไปทางอื่น

ตอนนี้คุณพายุเค้าแก้มัดที่แขนให้ฉันแล้วแหละ แต่ไม่ต้องดีใจหรอก เพราะเค้าเอาโซ่มาตรวนขาฉันไว้แทนเรียบร้อยแล้ว

“คนแบบฉันมันทำไม!” คุณพายุหันมาด้วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ