บทที่ 3 ตอนที่ 3

ทองสร้อยกล่าว แวบหนึ่งหล่อนแอบมองตามเรือนร่างเอิบอิ่มของน้องสะใภ้ที่กำลังเดินออกไปจากห้องอย่างนึกอิจฉาในความสวย

นอกจากผิวพรรณของนวลจะขาวผ่องเป็นยองใยสะดุดตา แลดูมีน้ำมีนวลไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ทรวดทรงก็ยังอะร้าอร่ามสะดุดตา เข้าตำราตูดเป็นตูดนมเป็นนม

ทองสร้อยรู้ว่าผู้หญิงอย่างนวลนี่แหละเข้าตำราพันธุ์เนื้อนมไข่… หล่อนมีทุกอย่างที่ผู้ชายทุกคนใฝ่หา น้องชายของหล่อนช่างโชคดีที่ได้ผู้หญิงสวยขนาดนี้มาเป็นภรรยา

ในเวลาต่อมา

บนสะพานไม้ทอดยาวลงไปจากตลิ่ง ร่างเอิบอิ่มของนวลนั่งอยู่บนสะพาน ทิ้งปลายเท้าน้อยๆ ห้อยลงน้ำ เอาเท้าตีน้ำเล่นอย่างผ่อนคลาย มือถือขันก้มลงตักน้ำใสในคลองขึ้นมาราดรดเรือนร่างที่มีเพียงผ้าถุงลายดอกบางๆ ช่วยอำพรางความเป็นสาวเอาไว้

วันนี้นวลอารมณ์ดี หล่อนฮัมเพลงไปพลางขณะอาบน้ำ มืออีกข้างเอื้อมหยิบก้อนสบู่สีเขียว ขยี้จนเป็นฟองขาว ไล้ลูบผิวกายนวลเนียน อ้อยอิ่งอยู่กับการสัมผัสเรือนร่างของตัวเอง

ครั้นเมื่อเห็นว่าบริเวณนี้ไม่มีใครอื่นนอกจากหล่อน นวลตัดสินใจขยับจากสะพานเพื่อลงมายืนในน้ำ

สายตาระแวดระวังเหลียวซ้ายแลขวา เมื่อมั่นใจว่าบริเวณนี้ปลอดคนก็ปลดปมผ้าถุงกระโจมอก ถกผ้าออกมาทางศีรษะ ขยี้ซักแล้วบิดน้ำ พาดไว้กับสะพาน เอื้อมคว้าก้อนสบู่มาไล้ลูบเรือนร่างที่ตอนนี้เปลือยเปล่าล่อนจ้อน

มือเรียวขยี้ฟองสบู่กับเต้าทรวงอวบใหญ่ เคล้นคลึงเล่นเบาๆ จนมีน้ำนมสีขาวพวยพุ่งออกมาเปียกชุ่มร่องเต้าที่กำลังคัดจัด

นวลหลุบตาลงมองสองเต้า ขาวเปล่งปลั่งจนมองเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความอวบอัด แน่นคัดไปด้วยน้ำนมแม่ลูกอ่อนที่กักเก็บอยู่ภายใน

“อ๊า… ”

นวลรู้สึกปวดนม เมื่อก่อนตอนที่ผัวอยู่ ก็มีคนช่วยดูดให้เวลานมคัด

นวลบีบเคล้นสองเต้าของตัวเองจนหัวนมเครียดครัด เบ่งบวมขึ้นมาเป็นช่อ ปลายหัวนมแม่ลูกอ่อนที่ใหญ่กว่าภาวะปกติ เบ่งบวมขึ้นมาอวดปลายยอดเย้ายวน ทำเอาคนที่กำลังซุ่มซ่อนแอบดูหล่อนเล่นน้ำอยู่หลังพุ่มไม้ ถึงกับร้องครางอยู่ในใจ ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความอยากดูดนม ก่อนจะสอดมือล้วงเข้ามาในกางเกงขาก๊วย รูดชักลำเอ็นยาวใหญ่ของตัวเองขณะตากำลังจับจ้องมองความเซ็กซี่ของแม่ลูกอ่อน

ภาพที่หล่อนกำลังเอามือบีบเคล้นสองเต้าของตัวเองจนน้ำนมสีขาวพวยพุ่งออกมาเป็นสาย ทำเอาเลือดกำเดาของคนแอบดูแทบสาดทะลักออกมา

“อ๊า… ”

นวลยังคงพริ้มตา มือเรียวบีบเคล้นหัวนมตัวเองจนปูดเป่งเป็นสีทับทิมแดงเรื่อ หล่อนเสียวซ่านจนเผลอครางออกมา ด้วยช่วงนี้ร่างกายของนวลอ่อนไหวต่อสัมผัสปลุกเร้าเหลือเกิน

นานแล้วที่นวลห่างผัว ตอนนี้ไม่ว่าจะแตะต้องตรงส่วนไหนของกายสาว ก็รู้สึกร้อนวูบวาบหวั่นไหวไปหมด

นวลกำลังโลมเล้าตัวเอง ล้อเล่นกับความรู้สึกของตัวเองโดยหารู้ไม่ว่ากำลังมีสายตาคู่หนึ่งแอบมองอยู่หลังพุ่มไม้ที่อยู่ไม่ไกลกันนัก กำลังชักว่าวไปพร้อมกับหล่อน

‘โอ้ว… แม่คุณเอ๊ย’

เสียงคนที่กำลังแอบดูหล่อน อุทานลั่นอยู่ในใจ ตะลึงมองทรวงอกอวบคัดของนวล นึกอิจฉาก้อนสบู่ที่ได้สัมผัสเคล้าทั่วเรือนร่างอะร้าอร่ามของแม่ลูกอ่อนที่กำลังปลดปล่อยอารมณ์ไปท่ามกลางสายน้ำ ปล่อยให้กระแสน้ำเอื่อยไหลเข้ามาเล้าโลมโอบร่าง ยืนอวดความอร่ามอะร้าอยู่ในลำคลอง

“อ๊า… ซี้ดดดด”

นวลพริ้มตาคราง ยิ่งไล้ลูบเรือนร่างเปล่าเปลือยของตัวเอง หล่อนก็ยิ่งมีอารมณ์

หากก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนักสำหรับผู้หญิงที่ยังสาวยังสวย อยู่ในวัยเจริญพันธุ์ มีความต้องการทางเพศเต็มเปี่ยมอย่างนวลจะเกิดอารมณ์ตามธรรมชาติขึ้นมาบ่อยๆ

ถึงตอนนี้ก็เกือบสองเดือนแล้วที่ ‘ยุทธ’ สามีของนวลต้องจากไปทำงานไกลถึงประเทศลิเบีย

นวลคิดถึงสามีขึ้นมาจับใจ หล่อนแหวกว่ายเหมือนเงือกน้อย ข้ามน้ำไปอีกฝั่งคลองแล้วว่ายน้ำกลับมาที่สะพาน หวังให้ความเหนื่อยล้าช่วยดับอารมณ์ใคร่ที่ตัวเองพยายามข่มกลั้นมาตลอดสองเดือน

แต่กลับพบว่าการออกแรงให้ตัวเองเหนื่อยด้วยการว่ายน้ำข้ามคลองไปมานั้นไม่ได้ช่วยให้ความ ‘เงี่ยน’ ที่รุมรึงอยู่ในอารมณ์ลดลงแต่อย่างใด แต่กลับยิ่งทำให้เลือดในกายสาวสูบฉีด ความต้องการพล่านพลุ่งรุนแรงขึ้นมายิ่งกว่าเดิม

นวลรีบคว้าผ้าถุงมาสวมอีกครั้ง เมื่อสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวที่พุ่มไม้ นกสองสามตัวโผบินออกมาด้วยท่าทางตกใจ เป็นสัญญาณบอกใครรู้… ว่าต้องมีใครอยู่ตรงนั้นอย่างแน่นอน

“นั่นใครน่ะ… ”

นวลตะโกนถาม รีบก้าวขึ้นมาจากตลิ่ง ก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับเรือนร่างกำยำของคนที่ซ่อนกายอยู่หลังพุ่มไม้

“พะ… พ่อเอง… ”

‘โมกข์’ ตอบเสียงตะกุกตะกักจนเป็นพิรุธให้คนถามรู้สึกได้ พ่อผัวปรากฏกายขึ้นท่ามกลางความตกใจของสะใภ้

ที่นวลตกใจก็เพราะหล่อนไม่รู้ว่าเขาเพิ่งมาหรือว่าอยู่ตรงนี้นานพอจะเห็นหล่อนเล้าโลมตัวเองเมื่อครู่

ให้ตายเถอะ! นวลรู้สึกอับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

“พ่อโมกข์มาทำอะไรตรงนี้จ๊ะ”

นวลพยายามควบคุมสุ้มเสียงให้เป็นปกติ หล่อนทั้งตื่นเต้นและตกใจ เมื่อนึกขึ้นได้ว่าพ่อผัวอาจจะเห็นสิ่งที่หล่อนทำเมื่อครู่

“พ่อกำลังจะมาอาบน้ำเหมือนกัน”

โมกข์ตอบเสียงเรียบ ยกมวนยาเส้นที่คีบไว้ในมือขึ้นสูบ พยายามควบคุมท่าทางไม่ให้มีพิรุธ

นวลจ้องมองร่างสูงใหญ่สะดุดตา เนื้อตัวของโมกข์กำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม แสงแดดประกาย