บทที่ 67 ตอนที่ 67

บลั่กๆ...

“อูย... ”

หญิงสาวพริ้มตา สะบัดใบหน้ากับความรู้สึกจุกแน่นแล่นร้าวเข้ามาถึงหัวใจ

“อ๊อย... แน่นเหลือเกินพ่อเรืองจ๋า”

ความใหญ่โตของพ่อผัวทำให้แรมจันทร์หน้าบูดหน้าเบ้ แต่ก็กดสะโพกโยกย้ำ ขยับเอวเนิบนาบ กระถดไถกลีบมาลีลงมาดูดกลืนดุ้นเอ็นร้อนผ่าว อวบหนาและยาวใหญ่ ซ้ำยังขรุแข็งเหมือนดุ้นมะระจีน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ