บทที่ 77 ตอนที่ 77

“เอ็งแน่ใจนะว่าพอแล้ว”

ปลิวยังห่วง เสียงถามเหมือนคนสำนึกผิดและเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ

“จ้ะ... พอแล้วจ้ะ”

แรมจันทร์ตอบ ปลิวขยับลงมาทิ้งกายนอนหงายแผ่หราหมดเรี่ยวแรง ไม่นานก็ได้ยินเสียงกรนสนั่น ขณะที่แรมจันทร์ยังนอนลืมตาโพลง ทรมานกับอารมณ์ทางเพศที่ยังพลุ่งพล่านค้างคา

อีกหนึ่งเดือนต่อมา

เสียงเคาะประ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ