บทที่ 19 ผู้หญิงในคืนนั้นไม่ใช่คลารา？

ความมืดโรยตัวลงมาอย่างรวดเร็วราวกับกระแสน้ำที่ถาโถม กลืนกินแสงสว่างทั้งหมดในพริบตา

คืนนี้แม้แต่ไฟถนนก็ยังดับสนิท หมู่เมฆหนาทึบบดบังดวงจันทร์ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแสงเดียวที่พอจะเป็นไปได้ ทิ้งให้ทุกสิ่งทุกอย่างจมอยู่ในความมืดมิด

ออฟฟิศเงียบสงัดจนเอมิลี่ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น ความทรงจำในวัยเด็กที่เ...