บทที่ 88 การช่วยเหลือ

ในห้องแล็บกายวิภาคของโรงพยาบาลเอเวอร์กรีน ภายใต้แสงไฟสีขาวสว่างจ้า แจสเปอร์ยืนอยู่บนเก้าอี้เตี้ยข้างโต๊ะชำแหละ ขมวดคิ้วด้วยความตั้งใจ แม้ว่าแววตาของเขาจะดูสุขุมเกินกว่าเด็กในวัยเดียวกันจะพึงมี

อาจารย์ของเขากำลังใช้มีดผ่าตัดอธิบายรายละเอียด ทันใดนั้นสมาร์ทวอทช์สำหรับเด็กของแจสเปอร์ก็สั่นขึ้นมา สัญญา...