บทที่ 6
เรื่อง
เสี่ยเหรินร้องไห้พลางเรียก "พี่สาว" ท่ามกลางเสียงซุบซิบของลุงป้าน้าอา และสายตาตกตะลึงของผู้คน เขาค่อยๆ เดินเข้าไปหาเสี่ยชาน แม้แต่หวังเสวี่ยซินที่เป็นคนปากกล้าใจเด็ดยังตกตะลึงกับพฤติกรรมของเขา
เสี่ยชานมองน้องชายที่มีน้ำตานองหน้าด้วยความงุนงง เธอหันไปหาหวังเสวี่ยซินอย่างเก้อเขิน "...แม่คะ?"
...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6

7. บทที่ 7

8. บทที่ 8

9. บทที่ 9

10. บทที่ 10

11. บทที่ 11

12. บทที่ 12

13. บทที่ 13

14. บทที่ 14

15. บทที่ 15

16. บทที่ 16

17. บทที่ 17

18. บทที่ 18

19. บทที่ 19

20. บทที่ 20

21. บทที่ 21

22. บทที่ 22

23. บทที่ 23

24. บทที่ 24

25. บทที่ 25

26. บทที่ 26

27. บทที่ 27

28. บทที่ 28

29. บทที่ 29

30. บทที่ 30

31. บทที่ 31

32. บทที่ 32

33. บทที่ 33

34. บทที่ 34

35. บทที่ 35

36. บทที่ 36

37. บทที่ 37

38. บทที่ 38

39. บทที่ 39

40. บทที่ 40

41. บทที่ 41

42. บทที่ 42

43. บทที่ 43

44. บทที่ 44

45. บทที่ 45

46. บทที่ 46

47. บทที่ 47

48. บทที่ 48

49. บทที่ 49

50. บทที่ 50

51. บทที่ 51

52. บทที่ 52

53. บทที่ 53

54. บทที่ 54

55. บทที่ 55

56. บทที่ 56

57. บทที่ 57

58. บทที่ 58

59. บทที่ 59

60. บทที่ 60

61. บทที่ 61

62. บทที่ 62

63. บทที่ 63

64. บทที่ 64

65. บทที่ 65

66. บทที่ 66

67. บทที่ 67

68. บทที่ 68

69. บทที่ 69

70. บทที่ 70

71. บทที่ 71

72. บทที่ 72

73. บทที่ 73

74. บทที่ 74

75. บทที่ 75

76. บทที่ 76

77. บทที่ 77

78. บทที่ 78

79. บทที่ 79

80. บทที่ 80

81. บทที่ 81

82. บทที่ 82

83. บทที่ 83

84. บทที่ 84

85. บทที่ 85

86. บทที่ 86

87. บทที่ 87

88. บทที่ 88

89. บทที่ 89

90. บทที่ 90


ย่อ

ขยาย