บทที่ 23 ทำตัวให้ยุ่ง

ตอนเย็น...

“พ่อ!!!!” ขุนเขาวิ่งเข้าไปกอดพ่อด้วยความดีใจ หลังจากที่นั่งเล่นกับฉันมาครึ่งวันเพราะยัยน้ำเน่าไม่สบาย ตอนนี้ก็ยังนอนหน้าซีดอยู่ในห้อง

“แม่ล่ะครับ” ภูผาพูดกับลูกอย่างอารมณ์ดี แต่คำว่าอารมณ์ดีของรายนี้ก็คือหน้าเดิม

“แม่นอนครับ แม่บอกเวียนหัว” เด็กน้อยพูด และตวัดสายตามองไปที่ประตูห้อง

“ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ