บทที่ 9 ถูกชะตา

ตลาดสด...

“เดินเร็ว ๆ สิภูผา ช้าอยู่นั่นแหละ” ร่างเล็กดึงเพื่อนรัก ที่ทำหน้านิ่งเดินเข้าไปในตลาด ตรงไปยังร้านรถเข็นขายขนมหวาน ตามที่พี่ชายบอก

“สวัสดีค่ะ” คนตัวเล็กยกมือไหว้ ส่งยิ้มหวานอย่างนอบน้อม

“จ้ะ หนูรับอะไรดี ทองหยิบ ทองหยอด หม้อแกง อร่อยทุกอย่างป้าทำเองกับมือ” คุณป้าพูดยิ้มอย่างเป็นมิตร มอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ