บทที่ 11 บทที่ 5 ทวงถาม (100%)

(ต่อ)

“ผะ ผม ผมขอโทษครับ”

“ขอโทษ หึ” จักรภพแค่นหัวเราะในลำคอเสียงเย็น ใบหน้าถมึงทึงจ้องมองน้องชายราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ที่ผ่านมาแม้อีกฝ่ายจะแยกตัวออกไปแต่ก็ไม่เคยสร้างปัญหา ทว่าเขาไม่คิดว่าความไว้วางใจที่มีให้น้องจะกลายเป็นมีดคมๆ วกกลับมาแทงกลางอกตัวเอง

เขาไม่คิดมาก่อนว่าน้องแท้ๆ คลานตามก้นกันออ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ