บทที่ 14 บทที่ 7 พ่อของลูก (50%)

ปัง!

เพล้ง!

เสียงกัมปนาทก้องกังวานลั่นในตอนที่จิณณวัตรกล่าวจบ ควันสีเทาลอยอวลอยู่รอบๆ เศษซากกระถางต้นไม้ใกล้เพียงปลายนิ้วสัมผัส กระแสความร้อนจากวิถีกระสุขที่พุ่งฉีดร่างสูงไปเพียงนิดทำให้หัวใจชายหนุ่มกระตุกวูบ จิณณวัตรหันขวับหลับไปยังต้นทางของเสียง หัวใจเต้นลึก หวาดหวิว เมื่อพบใบหน้าของใครอีกคนยืนตระ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ