บทที่ 37 บทที่ 18 จุดจบของความแค้น (100%)

“ขอบคุณผู้กำกับมากนะครับที่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้” รวิศออกมารับหน้าผู้กำกับศักดิ์ดาด้วยตัวเอง หลังจากธเนศต้องจัดการบรรดาลูกน้องของปกปักษ์ ส่วนเจ้านายของเขาต้องปลอบใจลูกชายคนเล็กอยู่ในบ้าน

“ไม่เป็นไร แต่คุณครามไม่เป็นอะไรใช่ไหม ผมไม่ได้มาช้าไปใช่รึเปล่า”

คนที่รู้จักคุ้นเคยกันมานานอดเป็นห่วง ‘เพื่อน’ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ