บทที่ 37 ถ้าต้องแพ้

ประตูบานห้องพักของไอวาปิดลงอย่างเบามือเสียง ไอวายืนพิงบานประตูอยู่ครู่หนึ่ง หอบหายใจเบาๆ ราวกับเพิ่งวิ่งหนีใครมา เธอกะพริบตาถี่ เพื่อไล่ความรู้สึกที่ตีรวนอยู่เต็มอก เสื้อเชิ้ตของเธอยับย่นเล็กน้อย ปลายชายยังหลุดลุ่ยอยู่ข้างหนึ่งเธอรีบจัดเสื้อให้เข้าที่ ลูบผม ลูบใบหน้าตัวเองราวกับจะลบคราบความรู้สึกบาง...