บทที่ 26 26

เสียงนั้นเบาลงเรื่อย ๆ ก่อนทุกความรู้สึกที่หญิงสาวรับรู้จะสลายกลายเป็นแค่หมอกควันลอยล่อง ณชนกไม่รู้สึกตัวอีกหลังจากนั้น นานเท่าใดไม่รู้ได้กระทั่งเธอได้ยินเสียงดังขึ้นอีกครั้ง เปลือกตาคู่งามจึงค่อย ๆ ขยับเปิดขึ้น มันเป็นเสียงเข็มนาฬิกาที่เดินบอกเวลาไม่หยุดหย่อน ร่างบอบบางพลิกตัวไปมา รู้สึกแผ่นหลังถูก...