บทที่ 50 50

เด็กหญิงวิ่งออกไปด้วยความสุขล้นเปี่ยม ณชนกหันกลับมายังชายหนุ่มที่ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าเธอพอดีและอยู่ในระยะชิดมากจนได้ยินเสียงลมหายใจของเขา

“เฮ็คเตอร์...คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันกับลูกอยู่ที่นี่”

“ผมให้คนของผมแกะรอยการเดินทางของคุณจากธุรกรรมธนาคาร...มันง่ายออกจะตายเพราะคุณยังเดินทางโดยไม่ได้หายไปไหน

“ฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ