บทที่ 57 นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 3

“นี่ใกล้เวลาประชุมแล้วสินะ...ผมจะไปประชุมก่อน”

เจตต์กล่าวและจ้องหน้าเลขาของเขา เห็นได้ชัดว่าแก้มของหล่อนยังเป็นสีชมพูระเรื่อและเสียงหอบหายใจจากความเหนื่อยอ่อนทำให้เขาสั่นไหว นันทินีพยักหน้า หล่อนแทบไม่กล้าสบนัยน์หวานเข้มของเจ้านายหนุ่มที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ดึงดูดใจและหลอมละลายความรู้สึกของหล่อนทุกที

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ