บทที่ 15 15

มษยากลั้นใจถามแต่ชายหนุ่มกลับเอื้อมมือหนาของเขามาจับมือเธอไว้ขณะสายตาคมกริบคู่นั้นจ้องมองตรงไปยังถนนเบื้องหน้าที่การจราจรคับคั่ง เขาเหลือบมองเธอชั่วแว่บหากแต่ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าคมคร้าม

“ผมอยากคุยกับคุณ”

“ที่จริงเราคุยกันที่บริษัทก็ได้นี่คะ”

เขาส่ายหน้า “ไม่...นั่นไม่ใช่สถานที่เหมาะที่เราจะคุยกัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ