บทที่ 44 44

“เคน...ยะหยาน่ะใจเด็ดเหมือนกันนะ ไม่อย่างนั้นแกคงไม่หนีมาอยู่ที่นี่และตั้งใจเลี้ยงลูกเพียงลำพังหรอก แต่...แม่อยากให้ลูกอดทน หัวใจคนเราก็เลือดเนื้อก้อนหนึ่ง ขนาดผาแกร่งยังถล่มลงมาได้เพราะถูกน้ำเซาะ นับประสาอะไรกับใจคน ทำดีกับยะหยาวันหนึ่งเมียของลูกต้องใจอ่อน”

“ครับแม่...ขอบคุณมากครับ ผมกำลังพยายามอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ