บทที่ 47 47

พันธวัชกระชากเสื้อของเด็กสาวจนขาดวิ่น เผยให้เห็นเต้าขนาดกลางพอเหมาะซ่อนอยู่ในบราเซียร์สีชมพูตัวจิ๋ว จมูกโด่งคลอเคลีย แก้มนุ่ม แท่งเอ็นขยายตัวร้อนผ่าวคับเป้ากางเกง

“ฮือ... อาพันขา ปายขอล่ะค่ะ” เธอยกมือไหว้ “ปายตกใจ ปายยังไม่พร้อม ให้เวลาปายสักหน่อยได้ไหมคะ”

ชายหนุ่มชะงัก บดสันกรามดังกรอด นี่เขาเป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ