บทที่ 33 32

ทินกรแทบล้มทั้งยืนและต้องหาที่จับยึด ในที่สุดก็พาร่างกายที่ให้ความรู้สึกเบาโหวงลงนั่งกับเตียง คลาริสากำหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ แค้นใจแม่บุญธรรมเจียนคลั่ง หากก็ต้องเก็บอาการเพราะสิ่งสำคัญคือคนตรงหน้า คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีและรักเธอมากเหลือเกิน

คนเป็นสามีส่ายหน้า เขาทั้งสับสน ไม่เข้าใจ และไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ