บทที่ 37 36

ตะวันนวดฝ่ามือเรียวของฟ้างามเพื่อให้เลือดไหลเวียนสะดวกขึ้น สังเกตได้ว่าเหงื่อเม็ดโตที่เคยผุดพรายเริ่มเหือดแห้ง แต่ใบหน้ายังซีดเซียวไร้สีเลือด ส่วนเขายังติดใจกับการที่เธอ ‘ไม่ดูแลตัวเอง’ แต่เขาไม่อยากบ่น กลัวเธอน้อยใจแล้วเรื่องมันจะไปกันใหญ่ จึงได้แต่พูดเตือน

“ต่อไปถ้ารู้สึกไม่โอเค ต้องรีบบอกนะ จะได้...