♥ บทที่ 100 ♥

แอชเชอร์ เบนเน็ตต์

ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ผมรู้อยู่แล้วว่าเขาทรงอิทธิพล แต่การได้ยินมันถูกพูดออกมาอย่างสบายๆ แบบนี้ยิ่งทำให้มันน่ากลัวขึ้นไปอีก

เราใช้เวลาเดินทางไม่นาน และทันทีที่รถจอด เราก็ลงจากรถ หน้าร้านแผ่ซ่านความหรูหรา มีหน้าต่างบานใหญ่ที่จัดแสดงชุดสูทไร้ที่ติ

เมื่อเราเดินเข้าไป ผู้หญิงท่าทางสง...