♥ บทที่ 106 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

19:20 น. – โรงแรม – ห้องสวีท – คาสเตลลาโนซิตี้

วันอาทิตย์

ผมตื่นขึ้นมาช้าๆ ดวงตาค่อยๆ ปรับให้ชินกับแสงสลัวในห้อง นาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียงบอกเวลาหนึ่งทุ่มยี่สิบนาที ผมถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหันไปมองแอชเชอร์ เสียงลมหายใจสม่ำเสมอของเขาเติมเต็มความเงียบ เป็นเสียงที่แผ่วเบาและปลอบประโลม

ผม...