♥ บทที่ 167 ♥

แอชเชอร์ เบนเน็ตต์

22:30 น. -- คฤหาสน์ของโดมินิก -- ห้องนอนใหญ่ -- เมืองคาสเตลลาโน

เย็นวันเดียวกัน

ความเงียบงันหลังคำขู่ของโดมินิกโรยตัวอยู่ระหว่างเรา ประหนึ่งอาวุธร้ายที่พร้อมลั่นไก ฉันยืนหยัดไม่ถอย รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่อยู่ลึกสุดในใจกำลังเปลี่ยนแปลง—แก่นความเข้มแข็งที่ฉันหลงลืมไปว่าเคยมี บัดนี...