♥ บทที่ 168 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

3:15 น. -- คฤหาสน์ของโดมินิก -- ห้องทำงานส่วนตัว -- เมืองคาสเตลลาโน

คืนเดียวกัน

ผมนั่งอยู่ในความมืดของห้องทำงาน จ้องมองแก้วเปล่าที่หนึ่งชั่วโมงก่อนเคยมีวิสกี้อยู่ปริมาณสามข้อนิ้ว แอลกอฮอล์ไม่ได้ช่วยให้ความหวาดหวั่นที่ข่วนทึ้งในอกของผมชาลงเลยแม้แต่น้อย—ความกลัวที่ฝังลึกถึงสัญชาต...