♥ บทที่ 171 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

22:30 น. -- คฤหาสน์ของโดมินิก -- ห้องนอนใหญ่ -- คาสเตลลาโนซิตี้

สองเดือนหลังเข้ารับการบำบัด

ผมยืนอยู่ริมหน้าต่างห้องนอนของเรา มองแอชเชอร์กำลังตรวจงานที่โต๊ะทำงาน—ภาพที่ไม่มีทางได้เห็นเมื่อสามเดือนก่อน งานที่ปรึกษาของมหาวิทยาลัยได้นำประกายในดวงตาที่ผมลืมไปแล้วว่าเคยมีอยู่กลับคืน...