♥ บทที่ 21 ♥

แอชเชอร์ เบนเน็ตต์

เขาถอนหายใจหนักๆ นิ้วเรียวยาวสางผมสีเข้มของตัวเอง เสยมันกลับไปด้านหลังด้วยท่าทีคล้ายจะระอาใจ ดวงตาของเขาเหลือบมองเพดานอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับกำลังพยายามสะกดกลั้นตัวเอง...ควบคุมบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ข้างใน

“ไม่เป็นไร” น้ำเสียงของเขาทั้งหนักแน่นและจริงจัง และเมื่อเขามองมาที่ผม สีหน้า...