♥ บทที่ 32 ♥

โรเบิร์ต เบนเน็ตต์

ดักลาสถอนหายใจหนักๆ แล้วขยับเสื้อโค้ตของเขาให้เข้าที่

“ฉันจะกลับบ้านไปเก็บกระเป๋า เดี๋ยวกลับมาแล้วเราจะได้ออกเดินทางกัน” เขาพูดก่อนจะก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว ประตูปิดตามหลังเขาพร้อมเสียงคลิกเบาๆ

ความเงียบที่ตามมานั้นช่างน่าอึดอัด ผมยืนนิ่งอยู่สองสามวินาที จ้องมองไปยังพื้นที่ว่างเป...