♥ บทที่ 35 ♥

แอชเชอร์ เบนเน็ตต์

วันศุกร์

โดยไม่ทันคิด ผมก็พุ่งตัวออกจากหลังเคาน์เตอร์และวิ่งตรงไปยังทางออก ไหล่กระแทกเข้ากับดักลาสตอนที่ผมวิ่งผ่านเขาไป ภาพตรงหน้าพร่าเลือนไปด้วยน้ำตาที่ผมฝืนกลั้นไม่ให้ไหลออกมาต่อหน้าพวกเขา เสียงเรียกชื่อผมแว่วมาอย่างอู้อี้ก่อนจะเลือนหายไปข้างหลัง เหลือเพียงเสียงฝีเท้าของผมที่ด...