♥ บทที่ 38 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

11:45 น. – เมืองคาสเตลลาโน คฤหาสน์ของโดมินิก

ผมลากปลายนิ้วไปตามแผ่นหลังของเขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเอนศีรษะพิงโซฟา สายตาจับจ้องเพดาน แผนของผมเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว แต่ตอนนี้เป้าหมายเดียวของผมคือรั้งเขาไว้ที่นี่ ให้ปลอดภัย ในอ้อมแขนของผม

ไอ้พวกสารเลวที่ทำให้เขาร้องไห้จะไม่ได้เห็นตะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ