♥ บทที่ 45 ♥

แอชเชอร์ เบนเน็ตต์

10:10 น. - คฤหาสน์ของโดมินิก - ห้องอาหาร - เมืองคาสเตลลาโน

วันเสาร์

ไม่กี่นาทีต่อมา เขาเงยหน้าขึ้นมา สายตาจับจ้องฉันอย่างพินิจพิเคราะห์ ราวกับกำลังวิเคราะห์ทุกปฏิกิริยาเล็กๆ น้อยๆ ของฉัน

"รู้สึกดีขึ้นหรือยัง" เขาถาม พลางใช้ผ้าเช็ดปากลินินซับริมฝีปาก

"ค่ะ" ฉันพึมพำพลางเบือนหน้...