♥ บทที่ 54 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

สีหน้าของฉันแข็งกร้าว น้ำเสียงเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งที่กำลังปริแตกใต้ฝ่าเท้า

"ฉันก็เคยเป็นเด็กเหมือนกัน ฉันอ้อนวอนตอนที่พวกเขาขายฉัน ฉันร้องไห้ กรีดร้อง และขอความเมตตา ยิ่งไปกว่านั้น ฉันขอร้องไม่ให้โยนฉันเข้าไปในนรกขุมนั้น" ฉันเอียงคอ มองใบหน้าที่ซีดเผือดของนาง "แล้วแกทำอะไร? แกตบ...