♥ บทที่ 57 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

รอยยิ้มผุดขึ้นบนริมฝีปากของฉันขณะที่นิ้วมือลูบไล้ไปบนแส้หนังถัก ปลายโลหะของมันสะท้อนแสงสลัวของห้องใต้ดิน สัมผัสของมันอุ่นร้อน แทบจะเต้นตุบๆ อยู่ในมือ ราวกับว่ามันกำลังรอคอยการใช้ความรุนแรงครั้งต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ

ดวงตาของฉันค่อยๆ เลื่อนไปมองร่างสองร่างที่ถูกแขวนอยู่ พวกเขาดูเปรา...