♥ บทที่ 65 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

ฉันจับไหล่ของเขาไว้แน่นแล้วเริ่มขยับอีกครั้ง คราวนี้หนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม ทุกแรงกระแทกเรียกเสียงครางระลอกใหม่จากเขา และฉันก็หลงใหลไปกับสัมผัส เสียง และกลิ่นของเขาอย่างหมดจด มันช่างน่ามัวเมา

ฉันมองแผ่นหลังของเขาที่ประดับด้วยรอยจ้ำแดงและรอยกัด ภาพอันงดงามของสิ่งที่บัดนี้เป็นของฉันอย...