♥ บทที่ 82 ♥

แอชเชอร์ เบนเน็ตต์

6:20 น. – คฤหาสน์ของโดมินิก – ห้องนอน – เมืองคาสเตลลาโน

วันจันทร์

เสียงนาฬิกาปลุกน่ารำคาญจากโทรศัพท์ทำให้ฉันสะดุ้งตื่น ฉันครางออกมา ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มขณะที่มือควานหาความอบอุ่นคุ้นเคยที่อยู่ข้างกายโดยสัญชาตญาณ แขนของฉันสัมผัสกับร่างแน่นอุ่น และฉันก็ซุกใบหน้าเข้ากับผิวนุ่ม

ฉันกะพ...