♥ บทที่ 86 ♥

โดมินิก คาสเตลลาโน

18:20 น. – คฤหาสน์ของโดมินิก – ห้องทำงาน – เมืองคาสเตลลาโน

วันจันทร์

ฉันลูบไล้เส้นผมนุ่มสลวยของเด็กน้อยของฉันต่อไปขณะที่เขาส่งลมหายใจแผ่วเบาอยู่บนอกฉัน ร่างกายของเขาผ่อนคลายอย่างเต็มที่ อ่อนล้าทั้งจากความเหนื่อยกายและความอ่อนล้าทางอารมณ์ เป็นอย่างที่ฉันต้องการไม่มีผิด ฉันสางนิ้...