บทที่ 22 ตอนที่22.พอแล้ว

เติมเต็มลงมือกินข้าวต้ม ที่แม่ของณชาตักใส่ชามเตรียมไว้ให้ ระหว่างนั้นมือถือก็ดังขึ้น เมื่อคืนเขาออกมาโดยที่ไม่บอกลูกน้อง พวกมันคงเป็นห่วงเขา

“ว่าไง” กดรับสายพร้อมกับตักข้าวต้มเข้าปาก

ไปด้วย

“พี่เติม พี่อยู่ไหน!” ต๋องถามกลับมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“มีอะไร” ถามกลับไปอย่างไม่ใส่ใจนัก ที่บ้านไม่น่ามี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ