บทที่ 14
"ฉันรู้" ชิ่นชูไม่รู้ว่าควรแสดงสีหน้าอย่างไร รู้แต่เพียงว่าตอนนี้ตัวเองคงยิ้มออกมาดูเศร้าสลดเหลือเกิน
"ฉันออกสนามรบไม่ได้อีกแล้ว"
"ฉันรู้"
"ฉันไม่ต้องการเจ้าแล้ว"
"ฉัน..." ชิ่นชูชะงัก มองสุ่ยซานโดยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ
"เจ้าไปเถอะ ข้าไม่ห้าม" สุ่ยซานกัดฟันแน่น บังคับตัวเองให้พูดประโยคต่อไปออกมา "เจ้าไ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
ย่อ
ขยาย
