บทที่ 9

"นาย...รังแก...รังแกคนนัก" ชินซูสั่นเทาด้วยความหนาว ดึงแขนเสื้อให้กระชับยิ่งขึ้น

"สาม สอง..." ส่วนสุ่ยซานรู้ทันว่าเขากลัว จึงแกล้งอยากเห็นท่าทีที่ชินซูต้องอ้อนวอน ชินซูกัดริมฝีปากล่างแน่น ขนตาสั่นระริกเล็กน้อย เปียกชื้นด้วยน้ำตา เห็นได้ชัดว่ากลัวจนแทบตาย แต่ก็ยังไม่ยอมเอ่ยคำใด

"หนึ่ง..." วินาทีถัด...