Bölüm 232

Louisa aklını kaybediyor gibi hissediyordu.

Bu ölümcül yakınlık. Bu dayanılmaz gerginlik. Atmosfer giderek daha da ısınıyordu.

Beyni sanki kopuk bir durumda yüzüyordu. O sabahki öpücüğü düşünmeden duramıyordu—çok nazik, çok kalıcı.

Ama... hayır, hayır.

Kalan bir parça mantık onu tekrar gerçeğe ç...

Giriş yapın ve okumaya devam edin