#Chapter 268 - Sefalet

Annemin sözlerini duyduğumda biraz solgunlaşıyorum - şoktan değil, daha çok suçluluk duygusundan. Gerçekten de, onu bu evde yalnız otururken, onu özlerken hiç düşünmemiştim. Onu bu kadar uzun süre ondan uzak tuttuğum ve annemin onu özlediği fikri...

Hemen başımı sallıyorum, gözyaşlarımı tutmaya çalı...